چگونگی ارتباط موثر والدین با فرزندان

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکزمهاباد، یک کارشناس روانشناسی در مهاباد می گوید:  منشأ اختلالات روانی، تمایلات سرکوب شده دوران کودکی است، در دوران کودکی، سلامت روان کودک و کیفیت رفتار والدین با فرزندان اهمیت زیادی دارد.

منصور حاجی افزود: بسیاری از والدین امروزی نسبت به تربیت سخت‌گیرتر و نامطمئن‌تر شده‌اند و سطح توقع والدین از خودشان در امر تربیت و پرورش فرزندان بالا رفته است و آنان از خودشان انتظار زیادی دارند که در این زمینه موفق باشند.

وی اضافه کرد: قاطعیت در کنار ارتباط متقابل وحفظ شخصیت فرزند ،روابط فرزند و والدین را در مسیری درست قرار می دهد از طرف دیگرهمدلی والدین تأثیر مهمی در محافظت و مراقبت از فرزند دارد.

 این کارشناس مسایل خانواده  با بیان اینکه فرزند هنگامی که احساس کند والدین او را درک می کنند احتمال بیشتری دارد که از توصیه های والدین خود پیروی کند ادامه داد:

ارتباط مؤثر بیش از آنکه تحت تأثیر ارتباط کلامی باشد ناشی از ارتباط غیرکلامی است.

رفتار غیرکلامی را می توان نیرومندتر و حتی مؤثرتر از کلمات دانست.

آقای حاجی اضافه کرد: والدین باید درک کنند که رفتار برای فرد صاحب رفتار، اعم از کودک یا نوجوان، چه معنا و مفهومی دارد مثلاکودک باید مفهوم «من را دوست دارند اما از کارم خوششان نمی آید» را از طریق رفتارهای ما درک کند همچنین به والدین توصیه می شود از واکنش های کلیشه ای مثل عبارت «مرد که گریه نمی کند» در مورد پسر نوجوان خود بپرهیزند. با احساسات او همدلی کنند و به آن احترام بگذارند. الگوی مناسبی برای فرزندان خود باشند و او را تشویق کنند ، بدون آن‌که به طور مستقیم از کودک انتقاد کنید، به او بگویید که در مورد اعمال و رفتارش چه احساسی دارید.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به نقش موثر ارتباط کلامی وگوش دادن به فرزندان در امر تربیت وپرورش اشاره کرد وگفت: به طور مرتب با کودکتان صحبت کنید. هر روز، زمانی را به این کار اختصاص دهید گوش دادن به شیوه‌ای موثر، در واقع نوعی مهارت است. بگذارید کودک حس کند که شما از درد دل کردن با او خوشحالید. لازم است به کودک اجازه بدهید تمام حرف‌هایش را بزند و تا قبل از اتمام صحبت‌های او نباید صحبت کنید یا تصمیم بگیرید.

به کودکانتان فرصت انتخاب دهید این کار اعتماد به نفس کودک  را زیاد می کند.

وقتی می دانیم انجام کاری کاملاً درست و به صلاح فرزندمان است، باید قاطعانه برخورد کرد؛ زیرا دستور قاطع به آنها می فهماند که باید رفتار بد خود را کنار بگذارند.

این کارشناس مسایل خانواده در پایان  گفتگوی خود این گونه نتیجه گیری کرد:

کودکان درهرسنی خصوصیات خاص خود را دارند ونباید ازکودکان انتظارداشت که مانند ما رفتارکنند آن‌ چه‌ در مورد شخصیت، عادات، تجربیات‌ و یادگیری‌ کودکان‌ مشاهده‌ می‌ کنیم، همه‌ نشأت ‌گرفته‌ و تأثیرپذیر از محیط‌ زندگیشان‌ است. روش‌هایی‌ که‌ والدین‌ در قبال‌ فرزندان‌ اعمال‌ می‌کنند، از جمله‌ روش‌های‌ تشویقی‌ و تنبیهی، قوانین‌ و مقررات‌ در خانواده، نحوه‌ اجرای‌ قوانین‌ خانواده، انعطاف‌ داشتن، سختگیر، قاطع‌ و یا تسلیم‌ شونده‌ بودن‌ در ساخت‌ فکری‌ کودکان‌ و رفتارهای‌ آنان‌ بسیار مؤثر است.