دومین سالروز عروج راوی مدافعان حرم

او با قلم، دوربین و البته خونش، پیام رسان اندیشه الهی مهاجرت، مجاهدت و شهادت مدافعان حرم شد.
محسن خزایی در زمره ده ها خبرنگار رسانه ملی است. خبرنگارانی که رسالتشان روایتگری صادقانه است. آنانی که دوربین و میکروفونشان را تا مزر شهادت رها نمی کنند.
سنگرهای دفاع مقدس در سرزمین های غرب و جنوب تا میانه ایران زمین برای پوشش رزمایش هایی که در دل دشمنان رعب می افکند، و از دیار سوزان بین النهرین تا خطه مملو از راز و رمز شام، گواهی بر این ادعاست.
آخرین گزارش "محسن صمیمی و دوست داشتنی" در مورد نوید فتح برضد فتنه مشترک غربی، عربی و عبری بود. فتنه ای که در رفتار تروریست های تکفیری متبلور شده است. او خبرنگاری بود که عصیان برضد تکفیریون در گزارش هایش موج می زد.
گویی همین دیروز بود که پروردگار چشم سیدمحمدحسن حسینی دیگر خبرنگارمان در سوریه را خریدار شد. این غم جانکاهی است که هر از گاه شاهد جراحت یا شهادت یکی از یاران خبری مان باشیم. زنان و مردان بی باکی که با تنها جان پناهشان که کلمه خبرنگار حک شده روی جلیقه هاشان است، ایستاده در میانه میدانند.
نیک می دانم، بسیار کسانند که دیدن دوربین و جلیقه خبرنگاری را در کانون معرکه ها بر نمی تابند.
باز هم تا قلمی برای نوشتن، دوربینی برای ثبت رخدادها و زبانی برای گفتن باشد پیمان می بندیم امانتدار مردمی باشیم که در گوشه و کنار گیتی برای تحقق حق دانستن به انتظار نشسته اند.

دکتر حسن عابدینی - کارشناس ارشد مسائل بین الملل