محافظت گلسنگ‌ها از آثار باستانی

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی وزارت علوم، این دستاورد پژوهشی نتیجه داده‌های پژوهشی دکتر پریسا محمدی عضو هیأت علمی گروه میکروبیولوژی دانشگاه الزهرا (س) با همکاری مهناز قلی‌پور شهرکی دانش‌آموخته دکترای وی است.
دکتر محمدی، متخصص در میکروبیولوژی آثار باستانی و هنری در این خصوص گفت: اگرچه در مطالعات چندین ساله خود در گروه میکروبیولوژی دانشگاه الزهرا (س)، موفق به شناسایی تمامی گلسنگ‌های سطح آرامگاه کوروش با روش‌های کلاسیک و مولکولی شده و شاخص تخریب فراوان‌ترین گلسنگ سطح بنای آرامگاه کوروش را محاسبه کرده‌ایم. اما نتایج تحقیقات ما و سایر محققان نشان می‌دهد که به رغم تصور قبلی، بسیاری از گلسنگ‌ها نقش محافظتی برای بستر سنگی خود دارند و همانند چتری سطوح سنگی را از باران‌های اسیدی و تنش‌های محیطی در امان نگه می‌دارند.
وی افزود: با توجه به اثرات نامطلوبی که بسیاری از روش‌های پاکسازی متداول، بر بستر سنگی بنای تاریخی و سازه‌های اطراف آن باقی می‌گذارند می‌توان در پاکسازی به حذف موردی گلسنگ‌های مهاجم از سطح بنای سنگی فکر کرد که موجب خرد شدن بستر سنگی خود می‌شوند.
دکتر محمدی خاطرنشان کرد: ارزیابی کمی فرسایش گلسنگ‌ها به محققان و مرمتگران کمک خواهد کرد که در گام نخست، زمان‌بندی مناسب اقدامات مرمتی را به دست آورند و از میان گلسنگ‌های مختلف استقرار یافته، انواع مخرب در فرسودگی زیستی را مشخص کنند.
عضو هیأت علمی دانشگاه الزهرا (س)، بخشی از اطلاعات نتایج مطالعات فرسودگی زیستی پاسارگاد را در کتاب «فرسودگی زیستی و آثار باستانی- پاسارگاد» و مقالات دیگری منتشر کرده است که در لینک‌های link.springer.com/article/۱۰.۱۰۰۷/s ۴۱۷۴۲-۰۱۷-۰۰۴۴-۰ و cell.ijbio.ir/article_۱۲۲۵.html و ijm.tums.ac.ir/index.php/ijm/article/view/۳۷۰ و jab.alzahra.ac.ir/article_۱۱۷۰.html قابل دسترسی است.