پخش زنده
امروز: -
متن سخنرانی دکتر باقری در شورای حقوق بشر
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما از وین ، علی باقری کنی دبیر ستاد حقوق بشر در چهل و سومین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل که از روز دوشنبه آغاز شده و تا ۲۰مارس (۱فروردین) ادامه دارد، مواضع کشورمان را در زمینه حقوق بشر تبیین کرد.
متن این سخنرانی به شرح ذیل است:
خانم رئیس، عالیجنابان، خانم‌ها و آقایان
من مایلم به شما خانم سفیر، "الیزابت تیچی فیسلبرگر" برای نتصاب به سِمت ریاست شورای حقوق بشر تبریک بگویم.
خانم‌ها و آقایان.
من از کشوری می‌آیم که مردم آن بر اساس تعالیم کتاب آسمانی قرآن کریم بر این باورند که انسان‌ها بدون درنظرگرفتن دین، مذهب، رنگ، نژاد و قومیت مورد تکریم خداوند هستند (و لقد کرمنا بنی آدم) و تفاوتی میان انسان‌ها از نظر جنسیت (زن و مرد) و تیره و قبیله نیست (یا أَیُّهَا النّاسُ إِنّا خَلَقناکُم مِن ذَکَرٍ وَأُنثی وَجَعَلناکُم شُعوبًا وَقَبائِلَ لِتَعارَفوا إِنَّ أَکرَمَکُم عِندَ اللَّهِ أَتقاکُم). مردمی که باور آن‌ها اینست که اگر کسی انسان بیگناهی را بکشد مانند این است که همه‌ی انسا نها را به قتل رسانده است (مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا). مردمی که معتقدند اگر کسی انسانی را از هلاکت نجات دهد مانند این است که به همه‌ی انسان‌ها حیات بخشیده است (وَمَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا).
کرامت انسانی در اسلام به عنوان "اصل اساسی" در نظر گرفته شده است و همه‌ی سیاست‌های دیگر از جمله از دولتی یا خصوصی بر اساس این اصل ساخته می‌شود. ایران که به موجب قانون اساسی خود یک دولت اسلامی است، در سیاست گذاری ملی خود از همین اصل پیروی کرده است. به عنوان مثال، با وجود همه تهدیدات و فشار‌های امنیتی علیه کشور، بر اساس فتوای آیت الله خامنه‌ای مقام معظم رهبری، هم بعنوان رهبر مذهبی کشور و مقام ارشد کشور و فرمانده کل نیرو‌های مسلح ایران، در دکترین امنیت ملی ایران، تولید یا استفاده از سلاح کشتار جمعی ممنوع است.
در همین راستا، "دستورالعمل حفظ کرامت و ارزش‌های انسانی در قوه قضائیه"، چندی پیش به عنوان بخشی از سیاست‌های قضایی برای ارتقاء حقوق بشر به تصویب رسیده است. این دستورالعمل براساس اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هست. بر اساس این دستورالعمل، مراحل قانونی، استقلال قضات، دادرسی عادلانه، دسترسی به مشاور حقوقی، ممنوعیت بازداشت خودسرانه، ممنوعیت شکنجه، برابری همه در برابر قانون و سایر عناصر اساسی دادرسی منصفانه، در قوه قضائیه تضمین می‌شود.
من می‌خواهم با بیان این مثال ها، این واقعیت را روشن کنم که سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران، بر مبنای حقوق و کرامت انسانی به عنوان یک بخش اساسی در دین ما بنا شده است، برخلاف برخی دیگر از کشور‌ها که تظاهر به ارتقاء حقوق بشر می‌کنند، اما سیاست‌های بین‌المللی حقوق بشر خود را بر اساس انگیزه‌های سیاسی پایه‌گذاری می‌کند.
خانم‌ها و آقایان
متأسفانه حقوق بشر توسط بازیگران بین‌المللی خاص، قربانی سیاست‌های بین‌المللی شده است که به ارتقاء حقوق بشر هیچ کمکی نکرده و اجرای قوانین حقوق بشر بین‌الملل در سطح ملی و بین‌المللی را تضعیف کرده است.
کشور من قربانی چنین برتری منافع سیاسی و اقتصادی، صرف نظر از تأثیر منفی آن‌ها بر حقوق بشر یک ملت است. این داستانی طولانی است که در آن ایالات متحده آمریکا نقش اصلی را ایفاء کرده است.
از کودتای سال ۱۹۵۳، سرنگونی دولت منتخب ایران، تا حمایت از گروه‌های تروریستی به ویژه گروهی که بر اساس شواهد روشن مسئول قتل هزاران غیرنظامی بی گناه است و دفتر اصلی آن در واشنگتن مستقر است، تا حمایت از صدام در طی هشت سال جنگ تحمیلی ضد ملت ایران و تهیه سلاح‌های شیمیایی که ضد غیرنظامیان مورد استفاده قرار گرفت و از شلیک به هواپیمای غیرنظامی ایرانی بر فراز خلیج فارس با ۲۹۰ مسافر، اعمال تحریم‌های غیرعادلانه و کور، تنها نمونه‌هایی از نادیده گرفتن حقوق بشر و به خدمت گرفتن آن در راستای منافع سیاسی است.
خانم‌ها و آقایان
تروریسم باید همچنین به عنوان یک موضوع حق بشری نیز در نظر گرفته شود. کشتار غیرنظامیان و برده‌داری زنان، از بین بردن مردم بی گناه در سوریه و عراق، نمونه‌های دیگری از نقض اصول حقوق بشری بدست گروه‌های افراطی است که از حیث مالی و نظامی از سوی برخی کشور‌ها حمایت می‌شوند. در این راستا، رئیس جمهور فعلی ایالات متحده آمریکا اقرار کرد که سیاست‌های آن‌ها داعش را به عنوان وحشیانه‌ترین گروه تروریستی در خاورمیانه ایجاد کرده است.
همین کشور با هدف قرار دادن و ترور غیرقانونی شهید سپهبد قاسم سلیمانی، یک فرمانده ارشد نظامی نیرو‌های مسلح ایران که بیشتر زندگی خود را صرف مبارزه با تروریسم در خاورمیانه می‌کرد، مرتکب اقدام تروریستی شد. سپهبد سلیمانی از قربانیان بی گناه تروریسم در منطقه دفاع کرده و با به خطر انداختن جان خود و همراهانش، در طول سالها، در دفاع از مردان و زنان غیرنظامی که به احتمال زیاد در چنگال این گروه‌های افراطی در سوریه و عراق قرار می‌گرفتند، به پا خواست.
این‌ها نمونه‌های دیگری است که نشان می‌دهد چه کسی در حقیقت از حقوق بشر دفاع می‌کند و چه کسی وانمود می‌کند که در حال دفاع از حقوق بشر است، اما در واقع در خدمت اهداف کوتاه مدت سیاسی و اقتصادی خود گام بر می‌دارد.
خانم رئیس
جدیدترین نقض سیستماتیک و خطیر حقوق بشر، اقدامات تنبیهی یکجانبه من جمله تحریم‌های یک جانبه است و ملت ایران، همچنان اصلی‌ترین قربانی آن است. ایالات متحده در صدد ایجاد یک رژیم بین المللی تحریم است که در آینده به نقض حقوق بشر در سطوح بین المللی می‌انجامد. در خصوص ایران، تحریم‌ها با هدف ممانعت از پیشرفت علمی جمهوری اسلامی، ابتدا ضد صنایع و تکنولوژی وضع شد که خود نقض «حق توسعه» بود.
سپس، تحریم‌ها ضد کل ملت ایران وضع شد؛ فارغ از نقش آن‌ها در سیاست، آیین و مذهب، سن و سال و جنسیتشان؛ و هدفی نداشت جز اجبار مردم ایران به تسلیم شدن در برابر سیاست‌های امریکایی. این کلام من نیست، این سخنانی است که وزیر خارجه‌ی فعلی ایالات متحده امریکا به صراحت آن را بیان کرده است.
این سیاست جدید در واقع به دنبال ممانعت از دسترسی افراد به دارو و نیاز‌های اساسی است. از منظر حقوق بشر، برخی از ابعاد زندگی اجتماعی بشری به هیچ وجه ذاتا قابل تحریم نیست، زیرا بخش اصلی زندگی بشری و محافظت از حقوق بشر است. علیرغم این که ایالات متحده آمریکا مدعی است نیاز‌های اساسی مانند دارو و کالا‌های (اساسی) تحریم نشده‌اند، تحریم تراکنش‌های مالی بین المللی و روابط بانکی به ممانعت از دسترسی به نیاز‌های اساسی بشری انجامیده است. متاسفانه، بسیاری از کشور‌ها که شاید با چنین تحریم‌هایی موافق نباشند هم، به دلیل مزایای اقتصادی و سیاسی خود نه تنها با چنین رفتار‌های غیر بشری - مانند آنچه در قبال ایران صورت می‌گیرد- مخالفت نمی‌کنند بلکه حتی ممکن است با تسلیم در برابر این رفتارها، از آن حمایت کنند. کشور‌هایی که ملت ایران را تحریم دارویی کرده اند، ناقض حقوق بشر نیستند، بلکه قاتل خود بشرند. ما این رویکرد را «یک‌جانبه‌گرائی منفعلانه» می‌خوانیم که خطرناک‌تر از یک‌جانبه‌گرائی فعالی است که ایالات متحده هدایت می‌کند.
کشور‌های تحریم کننده دارو صلاحیت عضویت در شورای حقوق بشر را ندارند. این اقدامات، نه تنها تنبیه جمعی یک ملت بلکه شیوه‌ای مدرن از نقض حقوق بشر است و باید شورای حقوق بشر پیگیری کند.
خانم رئیس
نکته عجیب اینجاست که ایران در زمره‌ی کشور‌هایی است که از سوی سازوکار‌های بین المللی حقوق بشرمورد انتقاد قرار می‌گیرد در حالیکه کشور من در حال تحمل رنج و هزینه‌های بالایی برای حمایت و محافظت از حقوق بشر است. با نگاهی به خاورمیانه متوجه می‌شویم که اشغال سرزمین فلسطین و دیگر مخاصمات مسلحانه و تجاوز به سرزمین‌ها در واقع منبع اصلی نقض حقوق بشر در منطقه است. ایران به علت حمایت از ملت‌هایی همچون فلسطین و یمن در مقابل نقض حقوق بشر و حقوق بشردوستانه تحت تحریم است. اگر ذره‌ای وجدان و آگاهی در میان بود، دنیا باید به جای سرزنش، تحمیل تحریم‌های غیرانسانی و نقض حقوق بشر ملت ایران، از این ملت برای تلاش‌هایش تمجید می‌کرد. باید به جامعه بین المللی و هیأت‌های حاضر هشدار دهم که اقدام جدید ضد ملت فلسطین که به معامله‌ی قرن معروف است، ممکن است به نقض همه جانبه‌ی حقوق بشر و یا حتی حذف یک ملت منتهی شود. جامعه‌ی جهانی در صورت سکوت در مقابل رنج و اندوه غیرنظامیان یمنی و فلسطینی، می‌بایست نگاه مسئولانه داشته شود.
خانم رئیس
با وجود همه واقعیت‌های تلخ، بیایید امیدمان را به آینده‌ای بهتر برای نسل‌های بعدی از دست ندهیم. فرزندان و نسل‌های بعد از ما حاصل بذری که ما امروز می‌کاریم را درو خواهند کرد. برایتان در منصب ریاست شورا موفقیت آرزو می‌کنم.
متن این سخنرانی به شرح ذیل است:
خانم رئیس، عالیجنابان، خانم‌ها و آقایان
من مایلم به شما خانم سفیر، "الیزابت تیچی فیسلبرگر" برای نتصاب به سِمت ریاست شورای حقوق بشر تبریک بگویم.
خانم‌ها و آقایان.
من از کشوری می‌آیم که مردم آن بر اساس تعالیم کتاب آسمانی قرآن کریم بر این باورند که انسان‌ها بدون درنظرگرفتن دین، مذهب، رنگ، نژاد و قومیت مورد تکریم خداوند هستند (و لقد کرمنا بنی آدم) و تفاوتی میان انسان‌ها از نظر جنسیت (زن و مرد) و تیره و قبیله نیست (یا أَیُّهَا النّاسُ إِنّا خَلَقناکُم مِن ذَکَرٍ وَأُنثی وَجَعَلناکُم شُعوبًا وَقَبائِلَ لِتَعارَفوا إِنَّ أَکرَمَکُم عِندَ اللَّهِ أَتقاکُم). مردمی که باور آن‌ها اینست که اگر کسی انسان بیگناهی را بکشد مانند این است که همه‌ی انسا نها را به قتل رسانده است (مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا). مردمی که معتقدند اگر کسی انسانی را از هلاکت نجات دهد مانند این است که به همه‌ی انسان‌ها حیات بخشیده است (وَمَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا).
کرامت انسانی در اسلام به عنوان "اصل اساسی" در نظر گرفته شده است و همه‌ی سیاست‌های دیگر از جمله از دولتی یا خصوصی بر اساس این اصل ساخته می‌شود. ایران که به موجب قانون اساسی خود یک دولت اسلامی است، در سیاست گذاری ملی خود از همین اصل پیروی کرده است. به عنوان مثال، با وجود همه تهدیدات و فشار‌های امنیتی علیه کشور، بر اساس فتوای آیت الله خامنه‌ای مقام معظم رهبری، هم بعنوان رهبر مذهبی کشور و مقام ارشد کشور و فرمانده کل نیرو‌های مسلح ایران، در دکترین امنیت ملی ایران، تولید یا استفاده از سلاح کشتار جمعی ممنوع است.
در همین راستا، "دستورالعمل حفظ کرامت و ارزش‌های انسانی در قوه قضائیه"، چندی پیش به عنوان بخشی از سیاست‌های قضایی برای ارتقاء حقوق بشر به تصویب رسیده است. این دستورالعمل براساس اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هست. بر اساس این دستورالعمل، مراحل قانونی، استقلال قضات، دادرسی عادلانه، دسترسی به مشاور حقوقی، ممنوعیت بازداشت خودسرانه، ممنوعیت شکنجه، برابری همه در برابر قانون و سایر عناصر اساسی دادرسی منصفانه، در قوه قضائیه تضمین می‌شود.
من می‌خواهم با بیان این مثال ها، این واقعیت را روشن کنم که سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران، بر مبنای حقوق و کرامت انسانی به عنوان یک بخش اساسی در دین ما بنا شده است، برخلاف برخی دیگر از کشور‌ها که تظاهر به ارتقاء حقوق بشر می‌کنند، اما سیاست‌های بین‌المللی حقوق بشر خود را بر اساس انگیزه‌های سیاسی پایه‌گذاری می‌کند.
خانم‌ها و آقایان
متأسفانه حقوق بشر توسط بازیگران بین‌المللی خاص، قربانی سیاست‌های بین‌المللی شده است که به ارتقاء حقوق بشر هیچ کمکی نکرده و اجرای قوانین حقوق بشر بین‌الملل در سطح ملی و بین‌المللی را تضعیف کرده است.
کشور من قربانی چنین برتری منافع سیاسی و اقتصادی، صرف نظر از تأثیر منفی آن‌ها بر حقوق بشر یک ملت است. این داستانی طولانی است که در آن ایالات متحده آمریکا نقش اصلی را ایفاء کرده است.
از کودتای سال ۱۹۵۳، سرنگونی دولت منتخب ایران، تا حمایت از گروه‌های تروریستی به ویژه گروهی که بر اساس شواهد روشن مسئول قتل هزاران غیرنظامی بی گناه است و دفتر اصلی آن در واشنگتن مستقر است، تا حمایت از صدام در طی هشت سال جنگ تحمیلی ضد ملت ایران و تهیه سلاح‌های شیمیایی که ضد غیرنظامیان مورد استفاده قرار گرفت و از شلیک به هواپیمای غیرنظامی ایرانی بر فراز خلیج فارس با ۲۹۰ مسافر، اعمال تحریم‌های غیرعادلانه و کور، تنها نمونه‌هایی از نادیده گرفتن حقوق بشر و به خدمت گرفتن آن در راستای منافع سیاسی است.
خانم‌ها و آقایان
تروریسم باید همچنین به عنوان یک موضوع حق بشری نیز در نظر گرفته شود. کشتار غیرنظامیان و برده‌داری زنان، از بین بردن مردم بی گناه در سوریه و عراق، نمونه‌های دیگری از نقض اصول حقوق بشری بدست گروه‌های افراطی است که از حیث مالی و نظامی از سوی برخی کشور‌ها حمایت می‌شوند. در این راستا، رئیس جمهور فعلی ایالات متحده آمریکا اقرار کرد که سیاست‌های آن‌ها داعش را به عنوان وحشیانه‌ترین گروه تروریستی در خاورمیانه ایجاد کرده است.
همین کشور با هدف قرار دادن و ترور غیرقانونی شهید سپهبد قاسم سلیمانی، یک فرمانده ارشد نظامی نیرو‌های مسلح ایران که بیشتر زندگی خود را صرف مبارزه با تروریسم در خاورمیانه می‌کرد، مرتکب اقدام تروریستی شد. سپهبد سلیمانی از قربانیان بی گناه تروریسم در منطقه دفاع کرده و با به خطر انداختن جان خود و همراهانش، در طول سالها، در دفاع از مردان و زنان غیرنظامی که به احتمال زیاد در چنگال این گروه‌های افراطی در سوریه و عراق قرار می‌گرفتند، به پا خواست.
این‌ها نمونه‌های دیگری است که نشان می‌دهد چه کسی در حقیقت از حقوق بشر دفاع می‌کند و چه کسی وانمود می‌کند که در حال دفاع از حقوق بشر است، اما در واقع در خدمت اهداف کوتاه مدت سیاسی و اقتصادی خود گام بر می‌دارد.
خانم رئیس
جدیدترین نقض سیستماتیک و خطیر حقوق بشر، اقدامات تنبیهی یکجانبه من جمله تحریم‌های یک جانبه است و ملت ایران، همچنان اصلی‌ترین قربانی آن است. ایالات متحده در صدد ایجاد یک رژیم بین المللی تحریم است که در آینده به نقض حقوق بشر در سطوح بین المللی می‌انجامد. در خصوص ایران، تحریم‌ها با هدف ممانعت از پیشرفت علمی جمهوری اسلامی، ابتدا ضد صنایع و تکنولوژی وضع شد که خود نقض «حق توسعه» بود.
سپس، تحریم‌ها ضد کل ملت ایران وضع شد؛ فارغ از نقش آن‌ها در سیاست، آیین و مذهب، سن و سال و جنسیتشان؛ و هدفی نداشت جز اجبار مردم ایران به تسلیم شدن در برابر سیاست‌های امریکایی. این کلام من نیست، این سخنانی است که وزیر خارجه‌ی فعلی ایالات متحده امریکا به صراحت آن را بیان کرده است.
این سیاست جدید در واقع به دنبال ممانعت از دسترسی افراد به دارو و نیاز‌های اساسی است. از منظر حقوق بشر، برخی از ابعاد زندگی اجتماعی بشری به هیچ وجه ذاتا قابل تحریم نیست، زیرا بخش اصلی زندگی بشری و محافظت از حقوق بشر است. علیرغم این که ایالات متحده آمریکا مدعی است نیاز‌های اساسی مانند دارو و کالا‌های (اساسی) تحریم نشده‌اند، تحریم تراکنش‌های مالی بین المللی و روابط بانکی به ممانعت از دسترسی به نیاز‌های اساسی بشری انجامیده است. متاسفانه، بسیاری از کشور‌ها که شاید با چنین تحریم‌هایی موافق نباشند هم، به دلیل مزایای اقتصادی و سیاسی خود نه تنها با چنین رفتار‌های غیر بشری - مانند آنچه در قبال ایران صورت می‌گیرد- مخالفت نمی‌کنند بلکه حتی ممکن است با تسلیم در برابر این رفتارها، از آن حمایت کنند. کشور‌هایی که ملت ایران را تحریم دارویی کرده اند، ناقض حقوق بشر نیستند، بلکه قاتل خود بشرند. ما این رویکرد را «یک‌جانبه‌گرائی منفعلانه» می‌خوانیم که خطرناک‌تر از یک‌جانبه‌گرائی فعالی است که ایالات متحده هدایت می‌کند.
کشور‌های تحریم کننده دارو صلاحیت عضویت در شورای حقوق بشر را ندارند. این اقدامات، نه تنها تنبیه جمعی یک ملت بلکه شیوه‌ای مدرن از نقض حقوق بشر است و باید شورای حقوق بشر پیگیری کند.
خانم رئیس
نکته عجیب اینجاست که ایران در زمره‌ی کشور‌هایی است که از سوی سازوکار‌های بین المللی حقوق بشرمورد انتقاد قرار می‌گیرد در حالیکه کشور من در حال تحمل رنج و هزینه‌های بالایی برای حمایت و محافظت از حقوق بشر است. با نگاهی به خاورمیانه متوجه می‌شویم که اشغال سرزمین فلسطین و دیگر مخاصمات مسلحانه و تجاوز به سرزمین‌ها در واقع منبع اصلی نقض حقوق بشر در منطقه است. ایران به علت حمایت از ملت‌هایی همچون فلسطین و یمن در مقابل نقض حقوق بشر و حقوق بشردوستانه تحت تحریم است. اگر ذره‌ای وجدان و آگاهی در میان بود، دنیا باید به جای سرزنش، تحمیل تحریم‌های غیرانسانی و نقض حقوق بشر ملت ایران، از این ملت برای تلاش‌هایش تمجید می‌کرد. باید به جامعه بین المللی و هیأت‌های حاضر هشدار دهم که اقدام جدید ضد ملت فلسطین که به معامله‌ی قرن معروف است، ممکن است به نقض همه جانبه‌ی حقوق بشر و یا حتی حذف یک ملت منتهی شود. جامعه‌ی جهانی در صورت سکوت در مقابل رنج و اندوه غیرنظامیان یمنی و فلسطینی، می‌بایست نگاه مسئولانه داشته شود.
خانم رئیس
با وجود همه واقعیت‌های تلخ، بیایید امیدمان را به آینده‌ای بهتر برای نسل‌های بعدی از دست ندهیم. فرزندان و نسل‌های بعد از ما حاصل بذری که ما امروز می‌کاریم را درو خواهند کرد. برایتان در منصب ریاست شورا موفقیت آرزو می‌کنم.
نظر شما