پخش زنده
امروز: -
در مکتب نهج البلاغه
تشویق کوفیان به نبرد
خطبه ۱۱۶ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش وب گردی خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۱۱۶ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است.
حضرت علي عليه السلام این خطبه را در شهر کوفه در سال ۳۷. هجرى براى تشویق کوفیان به نبرد نهایى ایراد نمودند:
۱. ویژگى هاى پیامبر اسلام (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم)
خداوند پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) را فرستاد تا دعوت کننده به حق و گواه اعمال خلق باشد. پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) بدون سستى و کوتاهى، رسالت پروردگارش را رسانید و در راه خدا با دشمنانش بدون عذر تراشى جنگید. پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) پیشواى پرهیزکاران، و روشنى بخش چشم هدایت شدگان است.
۲. اندرز یاران
مردم اگر شما همانند من از آنچه بر شما پنهان است با خبر بودید، از خانه‌ها کوچ مى کردید، در بیابان‌ها سرگردان مى شدید، و بر کردارتان اشک مى ریختید و چونان زنان مصیبت دیده بر سر و سینه مى زدید سرمایه خود را بدون نگهبان و جانشین رها مى کردید و هر کدام از شما تنها به کار خود مى پرداختید و به دیگرى توجّهى نداشتید. افسوس، آنچه را به شما تذّکر دادند فراموش کردید و از آنچه شما را ترساندند، ایمن گشتید گویا عقل از سرتان پریده، و کارهاى شما آشفته شده است.
۳. تعریف یارانى که به شهادت رسیدند
به خدا سوگند، دوست داشتم که خدا میان من و شما جدایى اندازد و مرا به کسى که نسبت به من سزاوارتر است ملحق فرماید. به خدا سوگند، آنان مردمى بودند، نیک اندیش، ترجیح دهنده بردبارى، گویندگان حق و ترک کنندگان ستم. پیش از ما به راه راست قدم گذاشته و شتابان رفتند و در به دست آوردن زندگى جاویدان آخرت و کرامت گوارا، پیروز شدند.
۴. خبر از خونریزى و شکمبارگى حجّاج بن یوسف ثقفى
آگاه باشید، به خدا سوگند پسرکى از طایفه ثقیف (حجّاج بن یوسف) بر شما مسلّط مى گردد که هوسباز و گردن کش و ستمگر است، سبزه زارهاى «اموال و داراییها» شما را مى چرد و چربى شما را آب مى کند.
ابو وذحه: بس کن. (وذحه، نوعى سوسک است، چون ماجرایى با حجّاج دارد، او را «ابو وذحه» خطاب فرمود، که اینجا جاى آوردن آن نیست «مى گویند وذحه، سوسک مخصوصى است حجّاج را گزید که بدنش ورم کرد و مرد»).
۱۱۶- و من خطبة له (علیه السلام) و فی‌ها ینصح أصحابه:
أَرْسَلَهُ دَاعِیاً إِلَى الْحَقِّ وَ شَاهِداً عَلَى الْخَلْقِ فَبَلَّغَ رِسَالَاتِ رَبِّهِ غَیْرَ وَانٍ وَ لَا مُقَصِّرٍ وَ جَاهَدَ فِی اللَّهِ أَعْدَاءَهُ غَیْرَ وَاهِنٍ وَ لَا مُعَذِّرٍ إِمَامُ مَنِ اتَّقَى وَ بَصَرُ مَنِ اهْتَدَى
وَ مِنْهَا: وَ لَوْ تَعْلَمُونَ مَا أَعْلَمُ مِمَّا طُوِیَ عَنْکُمْ غَیْبُهُ إِذاً لَخَرَجْتُمْ إِلَى الصُّعُدَاتِ تَبْکُونَ عَلَى أَعْمَالِکُمْ وَ تَلْتَدِمُونَ عَلَى أَنْفُسِکُمْ وَ لَتَرَکْتُمْ أَمْوَالَکُمْ لَا حَارِسَ لَهَا وَ لَا خَالِفَ عَلَیْهَا وَ لَهَمَّتْ کُلَّ امْرِئٍ مِنْکُمْ نَفْسُهُ لَا یَلْتَفِتُ إِلَى غَیْرِهَا وَ لَکِنَّکُمْ نَسِیتُمْ مَا ذُکِّرْتُمْ وَ أَمِنْتُمْ مَا حُذِّرْتُمْ فَتَاهَ عَنْکُمْ رَأْیُکُمْ وَ تَشَتَّتَ عَلَیْکُمْ أَمْرُکُمْ وَ لَوَدِدْتُ أَنَّ اللَّهَ فَرَّقَ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ وَ أَلْحَقَنِی بِمَنْ هُوَ أَحَقُّ بِی مِنْکُمْ قَوْمٌ وَ اللَّهِ مَیَامِینُ الرَّأْیِ مَرَاجِیحُ الْحِلْمِ مَقَاوِیلُ بِالْحَقِّ مَتَارِیکُ لِلْبَغْیِ مَضَوْا قُدُماً عَلَى الطَّرِیقَةِ وَ أَوْجَفُوا عَلَى الْمَحَجَّةِ فَظَفِرُوا بِالْعُقْبَى الدَّائِمَةِ وَ الْکَرَامَةِ الْبَارِدَةِ أَمَا وَ اللَّهِ لَیُسَلَّطَنَّ عَلَیْکُمْ غُلَامُ ثَقِیفٍ الذَّیَّالُ الْمَیَّالُ یَأْکُلُ خَضِرَتَکُمْ وَ یُذِیبُ شَحْمَتَکُمْ إِیهٍ أَبَا وَذَحَةَ.
قال الشریف: الوذحة الخنفساء و هذا القول یومئ به إلى الحجاج و له مع الوذحة حدیث لیس هذا موضع ذکره.
أَرْسَلَهُ دَاعِیاً إِلَى الْحَقِّ وَ شَاهِداً عَلَى الْخَلْقِ فَبَلَّغَ رِسَالَاتِ رَبِّهِ غَیْرَ وَانٍ وَ لَا مُقَصِّرٍ وَ جَاهَدَ فِی اللَّهِ أَعْدَاءَهُ غَیْرَ وَاهِنٍ وَ لَا مُعَذِّرٍ إِمَامُ مَنِ اتَّقَى وَ بَصَرُ مَنِ اهْتَدَى
وَ مِنْهَا: وَ لَوْ تَعْلَمُونَ مَا أَعْلَمُ مِمَّا طُوِیَ عَنْکُمْ غَیْبُهُ إِذاً لَخَرَجْتُمْ إِلَى الصُّعُدَاتِ تَبْکُونَ عَلَى أَعْمَالِکُمْ وَ تَلْتَدِمُونَ عَلَى أَنْفُسِکُمْ وَ لَتَرَکْتُمْ أَمْوَالَکُمْ لَا حَارِسَ لَهَا وَ لَا خَالِفَ عَلَیْهَا وَ لَهَمَّتْ کُلَّ امْرِئٍ مِنْکُمْ نَفْسُهُ لَا یَلْتَفِتُ إِلَى غَیْرِهَا وَ لَکِنَّکُمْ نَسِیتُمْ مَا ذُکِّرْتُمْ وَ أَمِنْتُمْ مَا حُذِّرْتُمْ فَتَاهَ عَنْکُمْ رَأْیُکُمْ وَ تَشَتَّتَ عَلَیْکُمْ أَمْرُکُمْ وَ لَوَدِدْتُ أَنَّ اللَّهَ فَرَّقَ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ وَ أَلْحَقَنِی بِمَنْ هُوَ أَحَقُّ بِی مِنْکُمْ قَوْمٌ وَ اللَّهِ مَیَامِینُ الرَّأْیِ مَرَاجِیحُ الْحِلْمِ مَقَاوِیلُ بِالْحَقِّ مَتَارِیکُ لِلْبَغْیِ مَضَوْا قُدُماً عَلَى الطَّرِیقَةِ وَ أَوْجَفُوا عَلَى الْمَحَجَّةِ فَظَفِرُوا بِالْعُقْبَى الدَّائِمَةِ وَ الْکَرَامَةِ الْبَارِدَةِ أَمَا وَ اللَّهِ لَیُسَلَّطَنَّ عَلَیْکُمْ غُلَامُ ثَقِیفٍ الذَّیَّالُ الْمَیَّالُ یَأْکُلُ خَضِرَتَکُمْ وَ یُذِیبُ شَحْمَتَکُمْ إِیهٍ أَبَا وَذَحَةَ.
قال الشریف: الوذحة الخنفساء و هذا القول یومئ به إلى الحجاج و له مع الوذحة حدیث لیس هذا موضع ذکره.
نظر شما