پخش زنده
امروز: -
سئوالی که شاید هر انسانی حداقل یکبار در طول عمر خود پرسیده این است "چرا خدا ما را آفرید؟ "
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما،تصور ما از انجام کارها، معمولا به دست آوردن سود یا رفع یک نیاز است؛ زیرا ما انسانها موجوداتی محدود و ناقص هستیم و اعمال ما به یکی از این دو برمی گردد؛ اما خداوند، هیچ نقصی ندارد تا با کارهایش قصد رفع آن را داشته باشد.
هدف خلقت انسان از دیدگاه قرآن چیست؟
هر چیزی که لیاقت وجود و هستی باشد، نعمت وجود از خدا را دریافت میکند. خداوند در وجود و هستی دادن خساست ندارد.
آفرینش انسان نشان دهنده صفت زیبایی خداست
جهان هستی با تمام نظم و زیبایی اش نمادی از لطف، مهربانی، علم، قدرت و حکمت خداست؛ به طوری که بدون آفرینش، صفت های جمال و جلال خدا مخفی و پنهان میماند.
نمیشود خدا فیاض باشد، اما فیضی نداشته باشد. همان گونه که نمیتواند نور باشد. اما روشنایی نداشته باشد و رحمت باشد، اما بخشش نداشته باشد. بنابراین، خلقت جهان و از جمله انسان هم نتیجه صفات خدااست.
خداوند رحمت و بخشش دارد و لازمه آن این است که هر چه امکان وجود دارد، فیض و هستی خداوند را دریافت کند.
بنابراین چون لیاقت و قابلیت وجود برای جهان هستی بود، خداوند آن را آفرید.
در واقع اگر وجود مخلوقی، زیبایی عالم را افزایش دهد، لازم است خدا آن را خلق کند.
حتماً به گوشتان خورده که خداوند متعال فرمود: « وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ ــ و من جنّ و انس را نیافریدم جز براى اینکه عبادتم کنند»(الذاریات:56) ؛ گاهی دیده می شود که برخی افراد عبادت را هم با مراسم عبادی اشتباه می گیرند.
عبادت تنها به معنای نماز و روزه نیست
در اصل خداوند برای هر موجودی از جمله انسان نقطه ی اوجی مشخص کرده است که اگر انسان با اختیاری که دارد به آن برسد ، سعادتمند است و اگر نرسد شقاوتمند خواهد بود.
نقطه ی اوج ، برای انسان ، همان مقام عبودیّت و بندگی است البته منظور عبادت رسمی مثل نماز و روزه ، نیست هر چند اینها مقدمه هستند.
بنابراین ، از عبادت ما نفعی به خدا نمی رسد ؛ بلکه عبودیّت کمال خود ماست که اگر به آن برسیم کاملیم و اگر نرسیم ناقص خواهیم ماند.
در انتها باید بدانیم که خدا انسان را آفرید تا خلیفة الله باشد ؛ لذا قبل از آفرینش اوّلین انسان ، به برترین موجودات آن روز ، یعنی فرشتگان و برخی جنّهایی گفت: « من قرار دهنده ی خلیفه ای در زمین هستم. فرشتگان گفتند: پروردگارا! آیا کسى را در آن قرار مى دهى که در آن فساد و خونریزى کند؟! در حالی که ما تسبیح و حمد تو را بجا مى آوریم، و تو را تقدیس مى کنیم. پروردگارت فرمود: من چیزی مى دانم که شما نمى دانید. » (بقره:30)
رازی که ملائکه از آن بی خبر بودند
امّا آن چه رازی بود که ملائک از آن بی خبر بودند و خدا از آن آگاه بود؟ از ادامه ی آیات می توان فهمید آنها معنای "خلیفه الهی " را نمی دانستند.
در ادامه آیات آمده است: « سپس آموخت به آدم اسماء را جملگی. بعد آنها را به فرشتگان عرضه داشت و فرمود: «اگر راست مى گویید، اسامى اینها را به من خبر دهید!» فرشتگان عرض کردند: «منزّهى تو! ما چیزى جز آنچه به ما تعلیم داده اى، نمى دانیم؛ تو دانا و حکیمى.» فرمود: «اى آدم! آنان را از اسمائشان آگاه کن!» هنگامى که آنان را آگاه کرد، خداوند فرمود: «آیا به شما نگفتم که من، غیب آسمانها و زمین را می دانم؟! و نیز می دانم آنچه را شما آشکار می کنید، و آنچه را پنهان می داشتید؟»
هدیه خدا به انسان
از این آیات می توان فهمید حقیقت خلیفةالله بودن ، داشتن "علم الاسماء "است. البته داشتن علم الاسماء دانستن لفظ یا معنی لغوی اسما الهی نیست بلکه منظور رسیدن و درک حقیقی است به این معنی که حقیقت وجودی آن اسماء را عملا در وجود خودش داشته باشد.
پس خلیفة الله کسی است که مثل آیینه تمام خصوصیّات خدا را نشان می دهد به همین علت هم است که انسان را نماینده خدا می گویند. به همین علت بود که که خدا به فرشتگان دستور دارد بر آدم سجده کنند چون او آیینه تمام نمای خدابود.
پس هدف از خلقت انسان این است که درزندگی دنیایی خود و حتی زندگی اخروی خود به طرف تکامل حرکت کند.
این همان حقیقتی است که فرشتگان و ابلیس از درک آن عاجز بودند و هستند و خواهند بود.
بیشتر بخوانید:هدف از آفرینش جامعه ی بشری رسیدن به وحدت است
در حدیث قدسی آمده است:
ای فرزند آدم ! همه ی اشیاء را برای تو آفریدم و تو را برای خویش ساختم ، در حالی که تو از من فرار می کنی.
منابع : افکار نیوز ، پرسمان دانشگاهیان
سخنان حجت الاسلام صفایی درباره آفرینش انسان و مرگ