حجاب برای زن بی عدالتی نیست

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما،برخی از زنان بر این باورند حکم حجاب آن‌ها را محدود کرده است در صورتیکه حجاب به زن آزادی داده است.

چرا ما باید در گرمای وحشتناک تابستان حجاب داشته باشیم تا آقایان گمراه نشوند؟! 

اسلام برای مردان نیز رعایت نکاتی را در تعامل اجتماعی با زنان نامحرم لازم شمرده است؛ اسلام به مردان و پسران نیز دستور داده که از چشم چرانى به شدّت بپرهیزند و عفاف ویژه خود را داشته باشند.

تحریک نشدن مردان تنها حکمت حجاب نیست و حکمت‌های دیگری نیز برای آن وجود دارد: حجاب باعث امنیت اجتماعی است؛ حجاب با کاهش زمینه‌های تنوع طلبی جنسی مردان، به تحکیم خانواده کمک می‌کند؛ حجاب موجب حفظ کرامت و شخصیت زن میشود.

گرمای تابستان بهانه‌ای ناپذیرفتنی می‌باشد و مخالفان حجاب در سرمای زمستان هم ترویج بی حجابی می‌کنند.

در حالی که هزاران سال است بانوان در جوامع مختلف - مسلمان و غیر مسلمان، حتی به هنگام کار سنگین کشاورزی، در مناطق گرم - حجاب خود را در گرمای تاستان حفظ می‌کنند.

یکی از اشکالاتی که در مورد حجاب مطرح می‌شود این است که این حکم، تحمیل نوعی تکلیف سخت به زنان و از همین روی، نوعی ظلم و بی عدالتی به آنان است. 

چون زنان ـ مخصوصا در گرمای طاقت فرسای تابستان ـ باید مدام روسری و مانتو داشته باشند تا آقایان با دیدن اندام و موی سر آنان منحرف و گمراه نشوند و مرتکب عمل حرامی نشوند. این در حالی است که خود مردان می‌توانند به صورت آزادانه یا یک بلوز نازک راحت باشند. تحمیل این اندازه از سختی و رنج به زنان برای گمراه نشدن مردان بی عدالتی است.

اگر فلسفه حجاب، حفظ مردان از انحراف‌های اخلاقی است، چرا باید مسئولیت این کار و سختی‌های آن به زنان تحمیل شود و از مردان خواسته نمی‌شود که با مسئولیت پذیری خودشان به زنان نگاه نکنند. چرا تاوان دل‌های مریض مردان را زنان باید پس بدهند؟!

در جواب این اعتراض باید گفت که این گونه استدلال‌ها هرگز توجیه مناسبی برای کشف حجاب و آزادی بی قید و شرط در نوع پوشش نبوده و دارای اشکالات فراوانی است. 

زیرا اولا اسلام برای مردان نیز رعایت نکاتی را لازم شمرده است و ثانیا تحریک نشدن مردان تنها حکمت حجاب نیست و حکمت‌های مهم دیگری نیز برای آن وجود دارد.

در آموزه‌های دین مبین اسلام، تأکید فراوانی بر حفظ حیا و عفت وجود دارد، زیرا به فرموده امام علی (علیه السلام): (نیکوترین پوشش دین حیا است)؛ «أَحْسَنُ مَلَابِسِ الدِّینِ الْحَیَاء». (۱) و به فرموده پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) (خداوند انسان با حیاىِ بردبارِ پاک دامنى را که پاکدامنى مى ‏ورزد، دوست دارد)؛ «إنَّ اللّهَ یُحِبُّ الحَیِىَّ الحَلیمَ العَفیفَ المُتَعفِّفَ». (۲) شاید این از آن جهت باشد که به گفته حضرت علی (ع)، (عفّت، سرآمد هر خوبى است.)؛ «العِفَّةُ رَأسُ کُلِّ خَیرٍ». (۳) و به همین دلیل نیز امام حسن (ع) در تأکید بر حفظ حیا، بی حیایی را برابر با بی دینی دانسته و فرموده باشد که: (آن که حیا ندارد؛ دین هم ندارد)؛ «لَا حَیَاءَ لِمَنْ لَا دِینَ لَه». (۴)

اهمیت پایبندی به عفاف از آنجا بیشتر روشن می‌شود که می‌بینیم حضرت علی (ع) در کلامی نورانی، آن را باعث مصونیت نفس و دوری از پستی‌ها معرفی می‌کند: «العَفافُ یَصونُ النَّفسَ و یُنَزِّهُها عَنِ الدَّنایا» (۵) و در اشاره‌ای بسیار مهم آن را برترین عبادات می‌داند: «افضَلُ العبادَةِ العِفافُ» (۶) و علاوه بر آن در کلامی دیگر تأکید نیز می‌کنند که (عفّت، برترین جوانمردى است)؛ «العِفَّةُ أفضَلُ الفُتُوَّةِ». (۷)

همچنین در حدیثی دیگر از امام محمد باقر (ع) می‌خوانیم که: «مَا عُبِدَ اللَّهُ بِشَیْ‏ءٍ أَفْضَلَ مِنْ عِفَّةِ بَطْنٍ وَ فَرْج‏» (۸)؛ (هیچ عبادتی در پیشگاه خداوند برتر از عفت در برابر شکم و مسائل جنسی نیست).

ایشان در جای دیگری می‌فرماید: «إِذَا أَرَادَ اللَّهُ‏ بِعَبْدٍ خَیْراً عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُه‏» (۹)؛ (هنگامی که خداوند خیر و خوبی برای بنده اش بخواهد به او توفیق می‌دهد که در برابر شکم و شهوت پرستی عفت پیدا کند).

در عبارت دیگری عفاف را این گونه توصیف می‌کنند: «ایُّ جِهَادٍ أَفْضَلُ‏ مِنْ‏ عِفَّةِ بَطْنٍ وَ فَرْج‏؟» (۱۰)؛ (کدام جهاد بهتر از عفت در شکم و در امور جنسی است؟).

بدیهی است که مخاطب این تأکیدات نه فقط زنان – بلکه شاید بیشتر از آنان – مردان نیز هستند.

اسلام همان طور که دستور مؤکد به حجاب‏ داده تا یکى از مهم‌ترین عوامل تحریک‏ جوانان که خودنمایى زنان است از میان برود، در آیات ۳۰ سوره نور به مردان نیز دستور داده که از چشم چرانى به شدّت بپرهیزند: «قُلْ لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ»؛ (به مؤمنان بگو چشم ‏هاى خود را [از نگاه به نامحرمان]فرو گیرند و عفاف خود را حفظ کنند. این براى آنان پاکیزه‌تر است. خداوند از آنچه انجام مى دهید آگاه است). 

از پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) نیز روایت شده است که فرمود: نگاه مردان به زنان نامحرم، همچون تیری زهرآلود از تیر‌های شیطانی است. (۱۱)

مردان نیز نمی‌توانند با لباس نامناسب در جامعه حاضر شوند و لازم است عفاف خود را حفظ کنند، زیرا همان طور که مردان با برهنگی زنان تحریک می‌شوند و زنان لازم است حجاب داشته باشند، زنان نیز با برهنگی مردان تحریک می‌شوند و مردان لازم است عفاف داشته باشند؛ لذا آموزه‌های اسلامی هیچ گاه درباره لباس مردان غفلت نکرده اند. 

حضرت علی (علیه السلام) می‌فرماید: «لَیسَ لِلرَّجُلِ أَنْ یکشِفَ ثِیابَهُ عَنْ فَخِذَیهِ وَ یجْلِسَ بَینَ قَوْمٍ» (۱۲)؛ (بر مرد شایسته نیست که لباس او کنار رود تا ران هایش معلوم شود و در این حال در میان قوم خود بنشیند». 

هم چنین آن حضرت فرمودند: «عَلَیکمْ بِالصَّفِیقِ مِنَ الثِّیابِ فَإِنَّهُ مَنْ رَقَّ ثَوْبُهُ رَقَّ دِینُهُ لَا یقُومَنَّ أَحَدُکمْ بَینَ یدَی رَبِّهِ جَلَّ وَ عَزَّ وَ عَلَیهِ ثَوْبٌ یصِفُه» (۱۳)؛ (لباس ریزبافت و ضخیم بپوشید، هر که لباسش نازک است دینش نازک است هنگام نماز لباس بدن نما نپوشید).

به خاطرِ همین حساسیت‌ها در لباس مردان و امکان دیده شدن توسط زنان است که در همین سوره نور و در ادامه آیه قبلی، یعنی در آیه ۳۱ به بانوان نیز سفارش شده است که مراقب نگاه خود باشند: «وَ قُلْ لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ ...»؛ (و به زنان با ایمان بگو چشم هاى خود را [از نگاه هوس آلود]فروگیرند...).

وظیفه پوشش بیشتر از این رو به زنان اختصاص یافته که ملاک آن مخصوص آنان است. 

زن مظهر جمال و مرد مظهر شیفتگی است.

به همین دلیل است که می‌بینیم با این که دستور پوشیدن برای مردان مقرر نشده، عملا مردان پوشیده‌تر از زنان از منزل بیرون می‌روند.

زیرا تمایل مرد به نگاه کردن و چشم چرانی است نه به خودنمایی و برعکس تمایل زن بیشتر به خودنمایی است و تمایل مرد به چشم چرانی زن را بیش‌تر تحریک به خودنمایی می‌کند.

به تعبیری دیگر این زن است که به حکم طبیعت خاص خود می‌خواهد دلبری کند و مرد را دل باخته کند و در دام علاقه خود اسیر کند؛ بنابراین خودنمایی و برهنگی، از انحراف‌های مخصوص زنان است، و دستور پوشش هم برای آنان مقرر شده است. (۱۴)

دلیل اینکه زنان بیشتر از مردان مکلف به پوشش شده اند، به خاطر تفاوت مردان و زنان در تحریک پذیری غریزی است. 

همان طور که تحقیقات و تجربه‌های علمی نشان می‌دهد، آن اندازه که مرد از نگاه کردن به اندام و تن زن تحریک می‌شود، زن از مشاهده مرد تحریک نمی‌شود.

در همین زمینه در روان شناسی جنسی نیز ثابت شده که در حالی که تمامی سطح بدن زن برای مرد محرک است، در زن چنین نیست. (۱۵)

به طور کلی زنان و مردان نسبت به یک دیگر احساسات مشابه ندارند و از نظر وضع خلقت هم وضع غیرمشابهی دارند.

یعنی این زن است که مورد تهاجم چشم و اعضا و جوارح و دست و همه بدن مرد است، نه مرد مورد تهاجم زن. (۱۶)

حفظ امنیت اجتماعی زن، حکمت رعایت حجاب

اینکه مردان با دیدن اندام زن تحریک می‌شوند و لازم است زنان حجاب خود را رعایت کنند یکی از حکمت‌های حجاب است، اما مهم‌تر از این مسأله، موضوع امنیت اجتماعی زنان است که با حکم حجاب محقق می‌شود؛

لذا در آیه ۵۹ سوره احزاب می‌خوانیم: «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنى‏ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً»؛ (اى پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: جلباب‌ها [روسرى‏ هاى بلند]خود را بر خویش فرو افکنند. 

این کار براى اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است [و اگر تا کنون خطا و کوتاهى از آن‌ها سر زده توبه کنند]خداوند همواره آمرزنده رحیم است).

آنچه در یک جامعه سالم لازم است وجود داشته باشد این است که مردان از طریق ازدواج و از راه حلال نیاز‌های جنسی خود را برطرف کنند و در جامعه با هوسرانی و از روی شهوت به زنان نگاه نکنند و آن‌ها را مورد آزار قرار ندهند.

اما حتی اگر بیشتر مردان این مسأله را رعایت کنند باز هم افراد سودجو و فاسد ممکن است پیدا شوند و زنان نیز لازم است برای محفوظ ماندن از شر این افراد محدود و جلوگیری از ترویج آن، حجاب خود را حفظ کنند. 

مطمئنا پوشیده بودن زن  در همان حدودی که اسلام تعیین کرده است  موجب کرامت و احترام بیشتر زن است و او را از تعرض افراد جِلف و فاقد اخلاق مصون می ‏دارد. 

شاهد گویاى این مدّعا آمار تکان‏ دهنده‌ای است که در جوامع غربی وجود دارد و نشان می‌دهد بی حجابی و فرهنگ برهنگی زنان چه بلایی بر سر جامعه و خانواده‌ها وارد کرده است و خود دانشمندان غربی هم به آن معترف اند. (۱۷)

مسأله دیگری که اهمیت بحث حجاب را می‌رساند بحث آثار زیان بار بی حجابی بر استحکام خانواده است. 

وقتی بنا بر آزادی مطلق باشد و زنان با هرگونه لباس و آرایشی به راحتی در کوچه و خیابان قابل مشاهده باشند دیگر هیچ زنی برای همسر خود جذابیت نخواهد داشت، زیرا زنان زیباتر از او نیز در کوچه و خیابان به چشم می‌خورد.

اما اگر زنان در اجتماع حجاب داشته باشند، مردان به همسر خود به عنوان بهترین و زیباترین زنی که می‌توانند در کنار او آرامش داشته باشند پایبند خواهند بود.

چنان که قرآن در آیه ۲۱ سوره روم به این مسأله اشاره دارد: «وَ مِنْ آیاتِهِ أنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا الَیْها وَ جَعَلَ بَینَکُمْ مَوَدَّةً و رَحْمَةً انَّ فِى ذلِکَ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُوْن‏»؛ (از نشانه‏ هاى او این است که همسرانى از جنس خودتان، براى شما آفرید، تا در کنار آن‌ها آرامش یابید، و در میان شما مودت و رحمت قرار داد، در این نشانه هایى است براى گروهى که تفکر مى‏ کنند).

بلکه جنبه روحانى آن، مهم‌تر و قوى‌تر است (۱۸) و روشن است که در صورت رواج فرهنگ برهنگی هرگز این آرامش نصیب زن و شوهر نخواهد شد.

آمارهاى قطعى و مستند نشان مى دهد که با افزایش برهنگى در جهان، طلاق و از هم گسیختگى زندگى زناشویى در دنیا به طور مداوم بالا رفته است چرا که «هر چه دیده بیند دل کند یاد» و هر چه «دل» ـ در اینجا یعنى هوس هاى سرکش بخواهد به هر قیمتى باشد به دنبال آن مى رود و به این ترتیب هر روز دل به دلبرى مى بندد و با دیگرى وداع مى گوید.

در محیطى که فرهنگ حجاب حاکم است (و شرائط دیگر اسلامى رعایت مى شود) دو همسر تعلق به یکدیگر دارند و احساسات شان و عشق و عواطف شان مخصوص یکدیگر است. 

ولى در بازار آزاد برهنگى که عملا زنان به صورت کالاى مشترکى (لا اقل در مرحله غیر آمیزش جنسى) در آمده اند دیگر قداست پیمان زناشویى مفهومى نمى تواند داشته باشد و خانواده‌ها همچون تار عنکبوت به سرعت متلاشى مى شوند و کودکان، بى سرپرست مى مانند. (۱۹)

 

در این میان مساله «ابتذال زن» و «سقوط شخصیت او» نیز حائز اهمیت فراوان است که نیازى به ارقام و آمار ندارد.

 هنگامى که جامعه زن را با اندام برهنه بخواهد، طبیعى است روز به روز تقاضاى آرایش بیشتر و خودنمایى افزونتر از او دارد و هنگامى که زن را از طریق جاذبه جنسی اش وسیله تبلیغ کالا‌ها و دکور اتاق هاى انتظار و عاملى براى جلب جهان گردان و سیاحان و مانند این‌ها قرار بدهند، در چنین جامعه اى شخصیت زن تا سر حد یک عروسک یا یک کالاى بى ارزش سقوط مى کند و ارزش هاى والاى انسانى او به کلى به دست فراموشى سپرده مى شود و تنها افتخار او جوانى و زیبایى و خودنمایی اش مى ‏شود. 

به این ترتیب تبدیل به وسیله اى خواهد شد براى اشباع هوس هاى سرکش برخی از مردان آلوده و فریبکار و انسان نماهاى دیو صفت! در چنین جامعه اى چگونه یک زن مى‏ تواند با ویژگی هاى اخلاقی، علم و آگاهى و دانایی اش جلوه کند و حائز مقام والایى شود؟!

به راستى درد آور است که در کشورهاى غربى و غرب زده و در کشور ما قبل از انقلاب اسلامى، بیشترین اسم و شهرت و آوازه و پول و در آمد و موقعیت براى زنان آلوده و بى بند و بارى بود که به نام «هنرمند و هنر پیشه» معروف شده بودند و هر جا قدم مى‏ نهادند گردانندگان این محیط آلوده براى آن‌ها سر و دست مى‏ شکستند و قدم شان را خیر مقدم مى ‏دانستند! 

شکر خدا را که آن بساط بر چیده شد، و زن از صورت ابتذال سابق و موقعیت یک عروسک فرنگى و کالاى بى ارزش در آمد و شخصیت خود را باز یافت، حجاب بر خود پوشید، اما بى آنکه منزوى شود، در تمام صحنه ‏هاى مفید و سازنده اجتماعى حتى در صحنه جنگ با همان حجاب اسلامی اش ظاهر شد. (۲۰)

نکته دیگر درباره این اشکال این است که گرمای تابستان فقط بهانه غرب زده‌ها می‌باشد و آن‌ها در سرمای زمستان هم ترویج بی حجابی می‌کنند. 

از ۱۴۰۰ سال پیش تا کنون زنان بسیاری در گرم‌ترین روز‌های سال هم حجاب خود را حفظ کرده و می‌کنند بی آنکه گرمای هوا را بهانه‌ای برای مخالفت با این حکم کنند.

شاید کمی سختی و دشواری داشته باشد، اما تا حدی نیست که نتوان تحمل کرد یا دلیل درستی برای مخالفت با آن نمی‌شود و صدمات بی حجابی خیلی سخت‌تر از گرمای هوا است.

 

منبع: سایت مکارم